Myanmar; gouden wereld vol verrassingen
Myanmar; gouden wereld vol verrassingen
Afgelopen maand reisden we door Myanmar; een gouden land vol verrassingen, van duizenden pagoda’s, ontelbaar veel boeddhabeelden, een land met een eigen, warme en open cultuur, top-eten en niet te vergeten lieve mensen die ons allerhartelijkst ontvangen hebben. Omdat nu eenmaal niet iedereen in de gelegenheid is Myanmar te bezoeken, neem ik je graag mee op reis door dit prachtige land!
Onze reis
Eind november vlogen we met KLM naar Bangkok in Thailand om daar een paar dagen te verblijven. Vervolgens vlogen we met Bangkok Air naar Myanmar, voormalig Birma. Om de lange afstanden met vaak vrijwel onbegaanbare wegen te overbruggen in Myanmar, reisden we niet alleen met lokale bussen, maar namen we ook binnenlandse vluchten. Op deze manier konden we alle hoogtepunten van Myanmar zien. Op eerste Kerstdag vlogen we terug naar Bangkok waar we nog een paar dagen hadden. Na bijna een maand vlogen we terug naar Amsterdam.
Dankbaar
Intens dankbaar ben ik voor het feit dat ik dit soort prachtige reizen kan maken. En ik realiseer me hoe bevoorrecht ik ben. De reden dat ik mijn reizen graag met je deel, is dat ik me er zeer van bewust ben dat reizen niet voor iedereen mogelijk en weggelegd is. Daarom deel ik graag mijn reisfoto’s en verhalen om iedereen die dat wil mee te laten reizen, in dit geval in Myanmar dus. Heel veel plezier en mocht je vragen hebben, stuur een e-mail naar info@jolandatoet.nl.
Yangon
In Myanmar begonnen we in de grootste stad van het land; Yangon (niet de hoofdstad overigens). Yangon verraste me volledig! Doordat het veel moderner is dan ik ooit had gedacht; hypermoderne, peperdure winkels, prijzige en zeer goede restaurants, tophotels met zwembaden, vrijwel overal meer dan uitstekende wifi en hippe kledingwinkels met dito kleertjes, het is er allemaal in Yangon. Opmerkelijk, mooi en leuk is dat je werkelijk overal waar je maar bent in Myanmar tempels en pagoda’s ziet.
Mijn favoriete tempel is de Schwedagon Pagode, een wonderschone gouden wereld en de bekendste bezienswaardigheid van Yangon.
De Schwedagon Pagode vond en vind ik echt de allermooiste, omdat ie zo groot is en zo goud. We zijn er twee keer geweest; hier ’s morgens en een andere dag later tijdens de reis ’s avonds. Overdag is het bloedheet en doet het felle licht pijn aan je ogen, ’s avonds is de sfeer heel sereen. Al die mensen die samenkomen in een tempelcomplex, zo vredig en zacht zou het leven altijd moeten zijn.
Deze olifanten maken deel uit van de Schwedagon Pagode. Ik heb zoveel foto’s en filmpjes van deze pagoda dat ik een extra blog zal maken.
Met hulp van de Birmezen een reinigingsritueel uitvoeren bij het altaar van onze geboortedag. Martin is geboren op een maandag.
Ik op een donderdag. Mooi om te doen.
In hetzelfde (grote) tempelcomplex vind je veel boeddha’s.
In bijna ieder tempelcomplex zie je katten en honden vredig slapen waar ze maar willen.
Mawlamyine
Met een luxe VIP-bus reisden we naar Mawlamyine en ja, dat is onuitspreekbaar. De bus was voor ons echt over de top superdeluxe. Echt heel relaxed! Net even buiten Mawlamyine bezochten we de grootste liggende boedha ter wereld en die is… groot!
Groot is hier ook echt groot; boeddha is maar liefst 180 meter lang. Op dit soort foto’s zie je dat nog niet echt goed.
Maar hier wel! De palmboom voor boeddha’s rechter kleine teen is een èchte palmboom formaat boom…
O ja, deze is ook leuk. Zie je dat kleine mannetje bij het hek dat zo vrorlijk staat te zwaaien? Dat is Martin en die is twee meter lang…
Deze mooie jongen bewaakt de toegangspoort bij boeddha.
Hpa-An
Hpa-An vond ik een druk en nietszeggende plaats. Maar je gaat dan ook niet naar Hpa-An voor Hpa-An, maar voor de omgeving. Voor berg, Mount Zwegabin vind je bijvoorbeeld deze boeddhabeelden. Een en hetzelfde beeld, een soort van gekopieerd en geplakt overal waar je kunt kijken. Leuk!
Onderweg…
En door naar de Kyauk Ka Lat pagode die op een hele smalle hoge rots gesitueerd is.
Geweldig mooie omgeving!
Mount Kyaiktiyo, Golden Rock
Wat een avontuur is het om bij Golden Rock te komen. Golden Rock is een van de heiligste boeddhistische bedevaartsoorten in Myanmar. In tegenstelling tot de rest van het land, is het hier druk, drukker, drukst. Je ziet er trouwens niet veel westerse toeristen, die zijn wij de hele reis nauwelijks tegengekomen. Om bij de rots te komen moet je ongeveer 45 minuten in een open vrachtauto (met zitbanken). Het is een attractie op zich, omdat er zoveel mogelijk mensen in de vrachtauto moeten en de chauffeur onderweg even op zijn gemakkie gaat lunchen en de mensen braaf in de vrachtauto moeten wachten. Heel gek, heel grappig en heel Aziatisch. Wij eten onverwacht fantastisch bij een restaurantje bij Golden Rock en nee, ik ben de chicken in orange nog niet vergeten…
Golden Rock is fantastisch!
Biddende en aanbiddende mensen bij de gouden rots. En net als voor heel veel pelgrims, heeft ook deze dag voor mij een gouden randje.
Nadi Lake
We vliegen met een propellorvliegtuig van Yangon naar HeHo, spreek uit als in het liedje ‘he ho, he ho, je krijgt het niet cadeau…’ om Inle Lake te bezoeken. We overnachten in een schattig, maar koud (!) huisje aan Nadi Lake. De temperatuur ligt hier een heel stuk lager dan in de rest van Myanmar, vandaar de kou.
Foto van Nadi Lake.
Deze foto maakte ik ’s morgens vroeg van Nadi Lake, ik vind em prachtig met die vogel en de vroege-ochtend-nevel. Hoe dan ook ben ik door foto’s weer helemaal terug in Myanmar, wat een groot geluk om ook dit keer weer zoveel foto’s gemaakt te hebben.
Inle Lake
Reden voor ons verblijf bij Nadi Lake is een bezoek aan Inle Lake. We maken hier een geweldige boottcoht van een hele dag en o, wat is dit prachtig mooi! Ik zal later een apart blog maken over Inle Lake, hier een korte impressie.
De overbekende foto van ‘de visser’ in Inle Lake die vrijwel iedere toerist maakt. Wij maakten er honderden, ‘onze visser’ had er heel veel zin in en wat zijn we deze meneer dankbaar voor deze intense en mooie ervaring bij zonsondergang, een van mijn allermooiste ooit.
Mandalay
Met een luxe bus rijden we in 8 uur naar Mandalay, een grote stad waar ik me gelijk helemaal thuis voel. Dit is de wereldberoemde U Bein Bridge; het water stijgt in het regenseizoen tot net onder de brug waar je de mensen ziet lopen. Leuk om te zien hoe laag het waterpeil is in het droge seizoen.Het is hier berevroeg, de zon komt net op, vandaar deze kleuren.
Een visser ontvouwt zijn net.
Hier maakte ik een foto van een Koreaanse fotograaf die mijn foto helemaal leuk vond.
Voor deze kleuren hoef je niets te doen, ze zijn er gewoon…
Veel mensen vinden mijn foto’s mooi. Het enige wat ik doe is de wereld vastleggen zoals ik hem zie.
Hsinbyume Pagoda oftewel White Pagoda
Vind je ook in Mandalay. Ik vind em supermooi en superwit. Pas op voor sneeuwblindheid,, want het felwitte licht doet pijn aan je ogen.
Sagaing en omgeving
Snoerpjesachtig roze, een tot werkelijkheid verworden sprookje…
Bagan
We reizen door naar Bagan, de grootste tegenvaller van deze reis voor mij. Tijdens iedere reis is er altijd iets wat tegenvalt en wat minder leuk is dan je denkt. De tempels rond Bagan zijn prachtig, daar ligt het niet aan. Grootste attractie hier is het fotograferen van luchtballonnen boven de tempels. Vanwege de grote aantallen toeristen moeten alle bezoekers verzamelen op een heuvel en daar foto’s maken. Je staat dus met honderden Chinese toeristen op een relatief kleine heuvel. Nu wil ik geen bevolkingsgroepen discrimineren, maar Chinezen hebben echt andere gewoonten dan alle andere mensen. Ze rochelen waf af, bij voorkeur fluimen ze vlak voor je voeten, ze duwen en trekken en hangen hun fotocamera desnoods in jouw haar. ze boeren in het openbaar en het liefst met open mond. Allemaal erg grappig (vind ik) behalve als ze je volledige auraruimte disrepecteren en tegen je aan staan. Niet grappig is dat je ze echt letterlijk van je af moet duwen en dat je zelf geen bal ziet. Ik heb er echt een hekel aan om fysiek te worden om mensen van me af te houden, daarom. Chinezen doen dat trouwens ook bij elkaar hoor, het gaat echt om andere gewoonten en een giga cultuurverschil.
Ngapali Beach
We sloten onze rondreis door Myanmar lekker rustig af met een verblijf aan Ngapali Beach, spreek uit Napaali. En wat was het heerlijk een paar dagen relaxen in de zon aan het strand. Een aanrader voor iedereen die door Myanmar reist!
Ook op het strand; een gouden tempeltje ♥
Vanuit Thandwe, op nog geen 10 minuten afstand van Ngapali, vlogen we terug naar Yangon met een vliegtuig versierd met kerstballen en ander (brandbare!) versiering. Met een stevige discodreun-kerstmuziek-beat stegen we op. Zo gezellig!
In Yangon wachtte nog een grote kerstverrassing op ons. We namen volledig onverwacht deel aan een zeer overvloedig en superdeluxe kerstbuffet. Zo kerstelijk en superlekker!
Dit is echt maar een zeer beperkte impressie van dit zeer uitgebreide kerstbuffet…
Met grote dank aan Chef miss Uruguay (niet op de foto) en haar fantastische team (gedeeltelijk op de foto) in Pullman Yangon. You are excellent and your food unforgettable! ♥
Op 25 december vlogen we van Yangon terug naar Bangkok, waarmee een einde kwam aan deze fantastische rondreis door Myanmar. Dankjewel voor het meereizen, ik hoop dat je het leuk vond!
Love, peace and joy to all beautiful people of Myanmar! ♥♥♥
Meer reisblogs
Hartstikke leuk Jolanda je reisverslag, jullie hebben een indrukwekkende reis achter de rug, had al foto’s gezien bij Martin, prachtig!
Al dat pracht en praal en dan die sunsetfoto’s van Inle Lake, mooi hoor!
China komt vast niet voor op jullie lijstje😉😂
Ben wel reuze benieuwd naar jullie as reizen met Moos🤗😀👍🏻🚐
Groetjes
Dankjewel voor je superleuke reactie! En ja, het was een indrukwekkende reis. Ik ben in 2005 in China geweest en ondanks dat het een prachtig land is, zei ik destijds ‘nooooooit meer!’. En toch… begon het weer te kriebelen en wilde ik China na zoveel jaar wel weer eens zien. Inmiddels is China weer van mijn verlanglijstje af. En dat heeft vooral te maken met de enorme drukte, ook in China. Denk aan de Kalverstraat in Amsterdam op zaterdagmiddag met duwen, trekken, rochelen, boeren, aan je zitten enzo. Ik wacht nog even. Zeker nu met Moos en ik kan je vast verklappen dat aanstaande maandag mijn allereerste blog ever over Moos verschijnt! Heel gezellig weekend! ♥
Wat een prachtige foto,s. Ik ben 20 jaar geleden in Birma geweest en ik vond toen Bagan een van de hoogtepunten. Er waren nog nauwelijks toeristen. Later was ik in Ankor en dat viel mij ontzettend tegen , zo vreselijk toeristisch. Ik vond ook de gouden rots pagode heel bijzonder en de Shwedigon zeker ook. Jouw foto,s brachten het gevoel helemaal terug. Het was een geweldige reis. Wat de Chinezen betreft die vond ik zelfs afgelopen zomer een plaag in Italie. Zij kijken nergens echt naar. Het gaat alleen maar om het maken van selfies met de beroemde bezienswaardigheid op de achtergrond. Ik meen dat jij ook In Tibet bent geweest,? daar zijn toch ook volop Chinezen. Het houdt mij tot nu toe tegen om China te bezoeken.
Precies, dat zijn Chinezen! Grappig is wel dat je ze kunt sturen, klinkt echt bizar, maar Martin zet ze nogal eens in een rij om te wachten voor het maken fan een foto. Dan doet ie net alsof ie de baas is. Martin is 2 meter lang, dus dat maakt indruk en het gekke is, die mensen luisteren dus ook echt naar hem. En dat is voor ons en andere aanwezige westerse toeristen hilarisch. In 2005 was ik in Tibet en dat was toen al Chinees. We hebben gezien hoe Chinezen de Tibetanen treiterden en pestten, heel vervelend om het machtsmisbruik te zien. We hebben toen zelfs ‘stil verzet’ geboden met Tibetanen en dat was supermooi, vooral omdat Tibetanen hele vredelievende, open mensen zijn. China vond ik prachtig, maar dus wel heel lastig. Zo waren er toen afgesloten wachtruimten bij treinen e.d. omdat de Chinezen elkaar anders voor de trein zouden duwen. Ook vond ik het bijvoorbeeld lastig om na vier dagen kleddernatte was terug te krijgen die droog had moeten zijn en er gereageerd werd met letterlijk ‘Its not my problem’. Dat hele ikke, ikke, ikke en de rest kan stikke, is wel wat me het meest bijgebleven is van de mensen in China. Ik had China weer op mijn verlanglijst gezet omdat er hoe dan ook toch ook heel veel ten goede verandert moet zijn in het land en ik dat zeker nog een keer wil zien. Een keer, want nu met Moos de bus focussen we voorlopig op Europa. Dankjewel voor je leuke reactie en hele fijne dag!